Η Νέα γενιά σχεδιαστών comic στην Ελλάδα: Αντώνης Βαβαγιάννης – Κουραφέλκυθρα

Ηταν απόγευμα Σαββάτου και έτρεχα να προλάβω το λεωφορείο, για να προλάβω το μετρό, για να προλάβω το Comicdom 2017 στο κέντρο της Αθήνας. Γινόταν το αδιαχώρητο, πάρα πολλές παρέες έρρεαν ασταμάτητα με κατεύθυνση την Ελληνοαμερικανική Ένωση όπου και θα συναντούσαν τον παράδεισο των κόμικς. Υπήρχε τεράστιος κατάλογος δημιουργών με σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον. Αλλά δεν προλάβαινα να τα δω όλα, ήθελα σίγουρα να βρω τα «Κουραφέλκυθρα» του Αντώνη Βαβαγιάννη και «Phat Comicz» του Βαγγέλη Χατζηδάκη που ήτο και στο ίδιο περίπτερο του SO COMIC. Με κάποια κόμικ τους έχω κλάψει από τα γέλια πραγματικά και έχουν δημιουργήσει ένα blend που ό, τι στυλ και να έχεις αποκλείεται να μη «σε πετύχουν» κάπου. Δύο τελείως διαφορετικά κόμικ όπως και δύο διαφορετικοί δημιουργοί… Που όμως διανύουν παράλληλη πορεία, η οποία έχει αρχίσει να εκτινάσσεται στα social media. Και στους δύο εντοπίζεις ένα ιδιαίτερο χιούμορ, και οι δύο έχουν τόνους μεράκι και όρεξη γι’ αυτό που κάνουν ως νέοι άνθρωποι. Ο Αντώνης έχει μια ιντερνετική εκπομπή «Οι προτελευταίοι» και παίζει στους Empty Frame και ο Βαγγέλης έχει αγάπη με τα Ημισκούμπρια και το stand up comedy… Παρακάτω μας λύνουν κάποιες απορίες που φαντάζομαι όλοι εμείς οι εκτός του χώρου θα θέλαμε λίγο πολύ να ρωτήσουμε. Με καυστικό και Full Phat τρόπο…

 

[P]: “Κουραφέλκυθρα – δεν είναι καν λέξη” είμαστε περίεργοι να μάθουμε τι είναι και πως βγήκε η λέξη;
Αντώνης Βαβαγιάννης: Ποια λέξη; Αφού το λέει ξεκάθαρα ο τίτλος ότι δεν είναι καν λέξη! Η μέρα που τα «Κουραφέλκυθρα» θα αποκτήσουν νόημα, θα περιέχουν μήνυμα και θα είναι πια λέξη, θα είναι η μέρα που θα πρέπει να σταματήσουν.

[P]: Διάβαζες κόμικς μικρός, έχεις αγαπημένα;
Α.Β.: Διάβαζα φανατικά ο,τιδήποτε έχει γράψει ο Goscinny, λάτρευα τον Quino, τον Αρκά και δεν έχανα τεύχος του «Αλμανάκο» και της «Βαβούρας», ενός περιοδικού που όσο κι αν φαίνεται τελείως άσχετο, ήταν μια βασική έμπνευση για τα Κουραφέλκυθρα. Κρυφά διάβαζα καμιά φορά και Άρτσι που έπαιρνε μια φίλη μου, αλλά μην το πείτε σε κανέναν!
Στην εφηβική ηλικία αγάπησα τον Gary Larson και τον Edika.

[P]: Οι μεγαλύτερες δόσεις έμπνευσης έρχονται από την καθημερινότητα, την επικαιρότητα προσωπικές εμπειρίες ή καλά ανέκδοτα ;
Α.Β.: Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη πηγή. Κάποιες εμπνεύσεις έρχονται από συζητήσεις που έχω με φίλους (φροντίζω να κάνω παρέα με ανθρώπους που έχουν αίσθηση του χιούμορ), κάποιες από σκόρπιες σκέψεις και παρατηρήσεις που κάνω στην καθημερινή ζωή, κι άλλες απαιτούν χαρτί, μολύβι, σχεδιασμό και λίγο διάβασμα.

[P]: Είναι πιο στοχευμένο να σκιτσάρεις μια αστεία ιστορία από το να την διηγείσαι;
Α.Β.: Είναι ένας άλλος τρόπος να διηγηθείς μια ιστορία, αρχαίος όσο το κυνήγι βίσονα που αποτυπώνεται στις σπηλιές. Σίγουρα είμαι πολύ καλύτερος στο να σχεδιάζω ιστορίες από το να τις διηγούμαι, όπως πολύ καλά μπορεί κανείς να διαπιστώσει ακούγοντας τις εκπομπές των «Προτελευταίων» στις οποίες μοιραζόμαστε μπόλικες αστείες ιστορίες με τον Θανάση τον Πετρόπουλο. Βέβαια αυτός, ως ηθοποιός πέρα από σκιτσογράφος, έχει εξαιρετική άνεση και στα δύο μέσα.

[P]: Τι απαιτεί περισσότερο χρόνο, οι χιουμοριστικές ατάκες ή ο σχεδιασμός των σκίτσων;
Α.Β.: Δεν υπάρχει πολύ συγκεκριμένη απάντηση σ’ αυτό. Ο σχεδιασμός των σκίτσων παίρνει συγκεκριμένο πάνω κάτω χρόνο, αντίθετα η ιδέα για ένα στριπ και το σενάριό του μπορεί να πάρει ένα δευτερόλεπτο, μια σκέψη που θα σχηματιστεί από κάποιο τυχαίο γεγονός, ή κάποια άσχετη συζήτηση, μπορεί να πάρει και μέρες σκέψης. Κι αυτό είναι και το πιο κουραστικό και δύσκολο κομμάτι της δουλειάς, όταν δηλαδή προσπαθείς να βρεις μια καλή ιδέα από το πουθενά.

[P]: Χρησιμοποιείς τα social media για να αναδείξεις τη δουλειά σου, αποφέρει στην αύξηση των πωλήσεων του κόμικ;
Α.Β.: Τα χρησιμοποιώ αρκετά. Πρώτα απ’ όλα το κόμικ αυτό, όταν ξεκίνησε, κανένα έντυπο δεν δεχόταν να το συμπεριλάβει στην ύλη του και κανένας εκδοτικός δεν δεχόταν να το εκδόσει, γι ’αυτό κι έγινε ένα από τα πρώτα online comics στην Ελλάδα. Οπότε χρωστάει την ύπαρξή του στο internet. Αντίστοιχα, δεν θα γινόταν ποτέ τόσο γνωστό, αν δεν υπήρχε η σελίδα στο facebook και το socomic.gr της ΙΟΝ που το υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες.

[P]: Κοινοποίηση στον τοίχο facebook ή από χέρι σε χέρι διάδοση του κόμικ;
Α.Β.: Το ρομαντικό μου κομμάτι είναι πολύ υπέρ της διάδοσης από χέρι σε χέρι, αλλά ως πραγματιστής δεν μπορώ να αγνοήσω την εποχή που ζούμε, ούτε το γεγονός ότι μέσω facebook ένα κόμικ μπορεί να διαβαστεί από πολύ περισσότερους ανθρώπους από ότι θα μπορούσες να ελπίζεις με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο.

[P]: Αν αυτό το καλοκαίρι συναντήσουμε τον θείο Αιμίλιο στη διπλανή ξαπλώστρα, τι προτείνεις να κάνουμε;
Α.Β.: Να ελαττώσετε το αλκοόλ. Ο θείος Αιμίλιος είναι φανταστικό πρόσωπο, δεν υπάρχει στ’ αλήθεια!