Η παιδεία στην Ελλάδα είναι πολύπαθος, αφού καθένας Υπουργός θέλει να αφήσει την δική του στάμπα και προβαίνει σε μεταρρυθμίσεις που μόνο μεταρρυθμίσεις δεν είναι. Επίσης, αγνοεί τις επιταγές μιας εποχής που όλα αλλάζουν με ραγδαίο ρυθμό και εκεί που θες να κάνεις μια αλλαγή, η αλλαγή αυτή είναι ήδη ξεπερασμένη. Επίσης, όλοι ξεχνούνε ότι ασχολούμενοι με τη νεολαία, πρέπει να γνωρίζουνε ότι χρειάζεται μια διορατικότητα, διότι οι σημερινοί μαθητές του Δημοτικού Σχολείου θα είναι οι μετά εικοσαετία πολίτες. Άρα θα πρέπει να έχουν λάβει τα εφόδια εκείνα που θα τους είναι χρήσιμα στην μετά από είκοσι χρόνια εποχή. Έτσι, ότι κάνουν τώρα, τότε θα είναι ξεπερασμένο.
Η ραγδαία μεταλλασσόμενη εποχή μας, δεν αφήνει πολλά – πολλά περιθώρια για εφησυχασμό. Αντιθέτως, θα πρέπει να τρέξουμε πιο πολύ, διότι διαφορετικά κάθε προσπάθεια θα πέσει στο κενό. Η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα να έχει στοιχεία εκπαίδευσης που αντέχουν σε χιλιάδες χρόνια ιστορίας. Κι αυτό συμβαίνει επειδή οι Ελληνικές Αξίες δεν είναι κάτι πρόσκαιρο. Αντιθέτως είναι η βάση κάθε προσπάθειας μιας σύγχρονης εκπαίδευσης. Μιας εκπαίδευσης που θα έχει σαν βάση τον άνθρωπο, τις μεγάλες διαχρονικές αξίες, αυτές που κάνουν τον Έλληνα ένα και μοναδικό σ’ όλο τον πλανήτη! Αυτόν που έχει την αγάπη, την προσφορά και την αλληλεγγύη τρόπο ζωής. Αυτόν που όπου πήγε έκανε πολιτισμό και όχι καταστροφές, λεηλασίες και ανθρωποσφαγές.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την μεγάλη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, ποιος μπορεί να ξεχάσει τον σεβασμό που έδειξε ο Αλέξανδρος στους πολιτισμούς της Ασίας, ποιος μπορεί να ξεχάσει την άνοδο της επιστήμης και της ανάπτυξης κάθε ευγενούς προσπάθειας; Και αναφερόμαστε στον Αλέξανδρο διότι ήταν ο μοναδικός επιθετικός πόλεμος στην Ιστορία των Ελλήνων. Όλοι οι άλλοι ήταν αμυντικοί.
Θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε μια μεταρρύθμιση στην παιδεία, ουσίας και όχι μερικά… πασαλείμματα. Ουσιαστική, εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στη χώρα μας έγινε το 1964 που το Υπουργείο Παιδείας το είχε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, που Υφυπουργός Παιδείας ήταν ο Λουκής Ακρίτας και Γενικός Γραμματέας ο Ευάγγελος Παπανούτσος. Τότε που καταργηθήκανε οι εισαγωγικές εξετάσεις στις Πανεπιστημιακές Σχολές καθιερώθηκε το Ακαδημαϊκό απολυτήριο. Τότε που άλλαξαν όλα τα βιβλία από την Α’ Δημοτικού έως και την τελευταία βαθμίδα εκπαίδευσης. Τότε που το 8τάξιο Γυμνάσιο έγινε 6τάξιο. Όλες οι επόμενες ονομαζόμενες μεταρρυθμίσεις, μόνο μεταρρυθμίσεις δεν ήτανε.
Τώρα ήρθε ο καιρός για μια γενναία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Τώρα που τα παιδιά δεν έχουν κάτι να τα προσελκύει στο σχολείο, αντιθέτως το σχολείο έχει γίνει αντιεκπαιδευτικό με ευθύνη όλων όσων ασχολούνται με την παιδεία.
Της παιδείας την μεν ρίζαν είναι πικράν τον δε καρπόν γλυκύν.
Ισοκράτης (436 – 338 π.Χ.) Αθηναίος ρήτορας